Quidam spiritus, cui ostensum variis quod videatur vivere, et quidem videatur videre [se] vivere {1}, inde confusus, cogitans quod sic nihil ejus {a} esset, quod viveret, quare ei ostensum variis, quod putaret videre suis oculis, putaret tangere manus, sic ut videatur sibi habere oculos, et habere manus: porro ei {2} dictum quod sic se habeat cum caeteris, sicut cum sensibus externis, quibus gaudere sibi videtur, sicut dum homo erat, pariter {3} cum ejus cogitatione, quam solam tunc putabat esse suam, hoc cum ostensum prius quod ex aliis cogitaret [3134], tunc demta est ei societas, ex qua seu cum qua cogitabat, tunc interiora ejus videbantur cogitare, et quidem innocentiori modo; cogitatio quae ablata ponebatur super capite meo, ut ibi reciperet eam; exinde constare potest, quod solum societas esset, et ejus intuitio quae faciebat cogitationem, et eam rem {4} quae ponebatur super capite; et reliquum quo vivat, quod purior {b} esset societas; similiter ac se habet cum callis ablatis [807, 862-65, 951-52, 958, 963-66, 1023-29, 2467-69]. 1748, 14 Sept. @1 ms. videri (cf. indicem ad Vita)$ @2 ms. iis$ @3 ms. parriter$ @4 J.F.I. Tafel vim sed puncta supra verbum in ms. liturae ab opposita pagina sunt$ @a h.e. neutiquam suum$ @b h.e. interior (vide indicem ad Callus, Repraesentatio, Societas et Vita)$