Ut prius dictum [518], loquuntur incolae cum suis spiritibus, sicut etiam filii antiquissimae Ecclesiae, ut ab historia creationis constare potest, tam cum bonis quam malis, nam in antiquissima Ecclesia, non tantum loquelae ac memoriae erat, sed plus imaginationis et cogitationis, sic ut sic consociare cogitata et ideas potuissent; qui in simili statu vivunt, in alia tellure similiter sociare possunt cogitationum ideas; sed temporis tractu, quo magis homo in exteriora pervectus est, loqui incepit, et memoria tenere, quae sic cogitationum vires obliterat.