272. "Et habebant super capitibus suis coronas aureas." - Quod significet omnia vera in ordinem disposita a Divino Bono, ita quoque omnes caelos priores, constat ex significatione "viginti quatuor seniorum qui super viginti quatuor thronis amicti vestibus albis," quod sint omnia vera caelorum, ita omnes caeli tam superiores quam inferiores (de qua mox supra, n. 270, 271); et ex significatione "coronae aureae," quod sit Divinum Bonum, ex quo vera (de qua sequitur). Omnia vera caeli et ecclesiae sunt ex Divino Bono; vera quae non inde sunt non sunt vera; vera quae non ex bono sunt, sunt sicut crustae absque nucleo, ac sicut domus in qua non homo habitat, sed fera: talia etiam sunt vera quae fidei vocantur absque bono charitatis; bonum charitatis est bonum a Domino, ita Bonum Divinum. Quia nunc "seniores super thronis" significant vera caelorum, et "coronae aureae" bonum ex quo illa, ideo seniores visi sunt cum coronis. Simile significatur per "coronas regum," "reges" enim in sensu repraesentativo significant vera, et "coronae" super capitibus eorum significant bonum ex quo vera: (quod "reges" significent vera, videatur supra, n. 31 (a):) inde est quod coronae sint ex auro, "aurum" enim pariter significat bonum (supra, n. 242(a,d,e)).
[2] Quod "coronae" significent bonum et inde sapientiam, et quod vera sint quae coronantur, constare potest ex sequentibus his locis: - Apud Davidem, "Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo, hostes ejus induam pudore, sed super Ipso florebit corona Ejus" (Psalm. cxxxii. 17, 18);
per "Davidem" ibi, et per "Unctum," intelligitur Dominus (videatur supra, n. 205); per "cornu," Ipsius potentia; "lucerna" est Divinum Verum ex quo Divina intelligentia; per "coronam" Divinum Bonum ex quo Divina sapientia et ex quo regimen Ipsius; mala et falsa sunt "hostes" qui induentur pudore.
[3] Apud eundem, "Iram exerces cum Uncto tuo,... damnasti in terram usque coronam Ipsius" (Psalm. lxxxix. (39,) 40 (B.A. 38, 39));
ibi etiam "Unctus" pro Domino; "ira" pro statu tentationum, in quo fuit cum in pugnis cum infernis; lamentatio tunc describitur per "iram" et "damnationem," prout ultima Domini in cruce quod desereretur; crux enim erat ultima tentationum seu pugnarum cum infernis, et post ultimam illam induit Divinum Bonum Divini Amoris, et sic univit Divinum Humanum Ipsi Divino quod in Ipso.
[4] Apud Esaiam, In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam Ornatus, et in cidarim decoris reliquiis populi sui" (xxviii. 5);
"corona ornatus" pro sapientia quae est boni a Divino; "cidaris decoris" pro intelligentia quae est veri ex illo bono.
[5] Apud eundem, "Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, usque dum exeat sicut splendor justitia ejus, et salus ejus sicut lampas ardeat;... et eris corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei tui" (lxii. 1, 3);
per "Zionem" et "Hierosolymam" intelligitur ecclesia, per "Zionem" ecclesia quae in bono, et per "Hierosolymam" ecclesia quae in veris ex illo bono; inde dicitur "corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei;" "corona decoris" est sapientia quae boni, ac "cidaris regni" est intelligentia quae veri; et quia per "coronam" significatur sapientia quae boni, ideo dicitur "in manu Jehovae," et quia per "cidarim" significatur intelligentia quae veri, ideo dicitur "in manu Dei," nam ubi agitur de bono dicitur "Jehovah," et ubi de vero dicitur "Deus" (videatur n. 2586, 2769, 6905).
[6] Apud Jeremiam, "Dic regi et dominae, Demittite vos, sedete, quia descendit ornamentum capitis vestri, corona decoris vestri" (xiii. 18);
"corona decoris" pro sapientia quae boni ("decus" est Divinum Verum ecclesiae, n. 9815).
[7] Apud eundem, "Cessavit gaudium cordis nostri, conversa est in luctum chorea nostra; cecidit corona capitis nostri" (Thren. v. 15, 16);
"corona capitis" quae cecidit, pro sapientia quae illis qui ab ecclesia per Divinum Verum, quae cessavit una cum beatitudine interna.
[8] Apud Ezechielem, "Dedi monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, et coronam ornatus super caput tuum" (xvi. 12);
agitur ibi de Hierosolyma quae est ecclesia, ibi de ejus prima instauratione; per "monile super nasum" significatur perceptio boni; per "inaures super aures" significatur perceptio veri et obedientia; per "coronam super caput" significatur sapientia inde. Apud Hiobum, "Gloriam a me abstraxit, et removit coronam capitis mei" (xix. 9);
"gloria" pro intelligentia ex Divino Vero; "corona capitis" pro sapientia inde.
[9] In Apocalypsi, "Vidi, cum ecce equus albus, et sedens super illo habens arcum, cui data est corona; Hic exivit vincens et ut vinceret" (vi. 2);
"equus albus et Sedens super illo," est Dominus quoad Verbum; "arcus" est doctrina veri per quam pugnatur; inde patet quod "corona," quia de Domino, sit Divinum Bonum, quod induit etiam quoad Humanum, ut victoriae praemium.
[10] Et alibi, "Postea vidi, cum ecce nubes (alba), et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam" (xiv. 14);
"nubes alba" pro Verbi sensu litterali (n. 4060, (1)4391, (2)5922, 6343, 6752, 8281(, 8781)); "Filius hominis" pro Domino quoad Divinum Verum; "corona aurea" pro Divino Bono ex quo Divinum Verum; "falx acuta" pro dissipatione mali et falsi.
[11] Quod "corona" sit Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, repraesentabatur per bracteam auri a facie cidaris quae super Aharonem, quae bractea etiam, vocabatur "corona" et "coronamentum," de qua ita in Exodo, "Facies bracteam auri, et sculpes super illa sculptura sigilli, Sanctitas Jehovae; et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari e regione faciei" (xxviii. 36, 37). Quod illa bractea dicatur "corona sanctitatis" et "coronamentum," videatur Exod. xxxix. 30; Levit. viii. 9. (Sed quid per illa in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 9930-9936, ubi singula explicata sunt.)
This page is part of 
© 2000-2001 The Academy of the New Church