[2] Quod "tria" in Verbo significent plenum et completum, et inde integram periodum, majorem aut minorem, a principio ad finem, constare potest ex sequentibus: Apud Esaiaim, "Intra tres annos, quales anni mercenarii, evilescet gloria Moabi in omni multitudine magna; residuum autem minus pusillo, non validum" (xvi. 14);

per "Moabum" intelliguntur qui in falsis ex malo sunt; per "gloriam ejus" et per "multitudinem magnam ejus" intelliguntur illa falsa: per "tres annos," intra quos evilescet gloria ejus, significatur completum et consummatum; quare dicitur quod "tunc residuum esset minus pusillo," per quod significatur quod non amplius; "tres anni" dicuntur, et per illos intelligitur consummatum, ita a principio ad finem. Sciendum est quod simile significetur per "tres annos" quod per "tres menses," per "tres septimanas," "tres dies," perque "tres horas;" quoniam "tempora" in sensu spirituali significant status, et "tria tempora," sive majora sive minora sint, statum plenum.

[3] Apud eundem, "Sicut ivit servus meus Esaias nudus et discalceatus tres annos, signum et prodigium super Aegypto et super Kuscho, sic ducet rex Aschuris captivitatem Aegypti, et turbam deportandam Kuschi, pueros et senes, nudum et discalceatum" (xx. 3, 4):

per "Aegyptum" et per "Kuschum" non intelligitur Aegyptus et Kusch, sed per "Aegyptum" intelligitur externum seu naturale quoad scientificum, et per "Kuschum" externum seu naturale quoad cultum; quae cum absque interno spirituali sunt, etiam absque vero et bono sunt; nam omne verum et omne bonum quod est naturali seu externo homini est ex influxu per spiritualem hominem a Domino; et cum absque vero et bono, est naturalis seu externus homo quoad illa quae ibi sicut homo "nudus et discalceatus:" quod erunt modo ratiocinia ex falsis, et quod illa destruent, significatur per quod "rex Aschuris ducet captivitatem Aegypti, et turbam deportandam Kuschi, nudum et discalceatum:" quod peritura sit omnis innocentia et omnis sapientia, significatur per "pueros et senes," quos "rex Aschuris abducet:" destructio eorum totalis et plenaria repraesentabatur per prophetam, quod "iverit tres annos nudus et discalceatus;" "tres anni" significant integram periodum a principio ad finem, proinde totalem destructionem.

[4] Apud Hoscheam, Jehovah "vivificabit post biduum, die tertio eriget nos" (vi. 2):

per "vivificare post biduum, et die tertio erigere," significatur reformare et restaurare ecclesiam; "die tertio" significat plenam reformationem et restaurationem, quare dicitur quod tunc "eriget;" quod nec biduum nec dies tertius intelligatur, constat.

[5] Quoniam numerus ternarius significabat completum usque ad finem, ideo is numerus in Ecclesia Repraesentativa receptus est, et adhibitus quo ties tale repraesentaretur, ut constare potest ex his in Verbo:

Quod irent iter trium dierum, et sacrificarent (Exod. iii. 18; cap. v. 3);

Quod mense tertio post exitum ex Aegypto venerint ad montem Sinai (Exod xix. 1);

Quod mandatum ut parati essent ad diem tertium, quia die tertio descenderet Jehovah super Montem Sinai (Exod. xix. 11, 15, 16, 18);

Quod tribus diebus factae sint tenebrae in terra Aegypti (Exod. x. 22, 23);

Quod tribus annis essent fructus arboris plantatae in terra Canaane praeputiati (Levit. xix. 23-25);

Quod ex carne sacrificii nihil relinqueretur ad diem tertium (Levit. vii. 16-18; cap. xix. 6, 7);

Quod super immundum spargeretur aqua separationis die tertio et die septimo (Num. xix. 11 ad finem);

Quod qui tetigerunt occisum, mundarentur die tertio et die septimo (Num. xxxi. 19-25);

Quod Josua mandaverit populo, ut intra tres dies transirent Jordanem (Jos. i. 11 cap. iii. 2);

Quod Jehovah ter vocaverit Samuelem, et ter Samuel cucurrerit ad Eli, et quod tertia vice intellexerit Eli quod Jehovah vocaverit Samuelem (1 Sam. iii. 1-8);

Quod Jonathan diceret ad Davidem quod occultaret se in agro ad vesperam tertiam: et quod postea Jonathan ad latus lapidis jacularetur tres sagittas; et quod post illud David se incurvaverit tribus vicibus ad terram coram Jonathane (1 Sam. xx. 5, 12, 19, 20, 35, 36, 41);

Quod tria proposita sint Davidi, ut ex illis unum eligeret, ut quod ventura fames septem annis, vel quod fugiturus pro hostibus tribus mensibus, vel quod futura pestis in terra tribus diebus (2 Sam. xxiv. 11-13);

Quod Elias se mensus super filium viduae tribus vicibus (1 Reg. xvii. 21);

Quod Elias dixerit ut funderent aquam super holocaustum et super ligna tribus vicibus, et tribus vicibus fuderunt (1 Reg. xviii. 34);

Quod Jonas fuerit in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus (Jon. ii. 1 [B.A. i. 17]; Matth. xii. {1}40);

Quod Daniel lugens fuerit tribus septimanis (Dan. x. 2-4);

Quod annus tertius esset annus decimarum (Deutr. xxvi. 12);

Quod Dominus locutus de homine qui plantavit vineam, quod miserit tribus vicibus servos, et postea Filium (Marc. xii. 2, 4-6; Luc. xx. 12, 13);

Quod Dominus dixerit ad Petrum, quod antequam gallus bis caneret ter abnegaturus Ipsum (Matth. xxvi. 34, 69 ad fin.; Luc. xxii. 34, 57-61; Joh. xiii. 38);

Quod Dominus ter dixerit Petro, Amasne Me? et "Pasce agnos meos et oves meas;" et quod tertia vice Petrus contristatus sit (Joh. xx. {2}15-17);

Quod Dominus dixerit quod "regnum caelorum simile sit fermento, quod accipiens mulier abscondidit in satis tribus, donec fermentaretur totum" (Matth. xiii. 33; Luc. xiii. 21);

Quod Dominus dixerit, "sanationes perficio hodie et cras, et tertio die {3}consummor" (Luc. xiii. 32, 33);

Quod Dominus dixerit quod erit in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus (Matth. xii. 40);

Quod dixerit quod tertio die resurgeret (Matth. xvi. 21; cap. xvii. 22, 23; cap. xx. 18, 19: Luc. xviii. 32 [, 33]; cap. xxiv. 46);

Quod dixerit quod dissolveret Templum Dei, et per tres dies aedificaret (Matth. xxvi. {4}61; cap. xxvii. 40: Joh. ii. 19, 20);

Quod Jesus in Gethsemane tribus vicibus oraverit (Matth. xxvi. 39, 42, 44);

Quod Jesus hora tertia crucifigeretur (Marc. xv. 25);

Quod tunc tenebrae factae sint super universam terram tribus horis, ab hora sexta ad nonam, et quod tunc dixerit "Consummatum est," et exspiraverit (Matth. xxvii. 45; Marc. xv. [33,] 37; Joh. xix. 30);

Quod Dominus die tertio resurrexerit (Matth. xxviii. 1; Marc. xvi. 2; Luc. xxiv. 1; Joh. xx. 1).

[6] Ex his constare potest quod numerus ternarius significaverit consummatum seu completum ad finem, proinde integram periodum majorem aut minorem, a principio ad finem. Ex illo numero simplici trahunt plures numeri compositi suas significationes, prout 6, 9, 12, 60, 72, qui ex eo significant omnia vera et bona in complexu; similiter numeri 30, 300, 3000; quoniam numeri compositi trahunt suas significationes ex numeris simplicibus ex quibus compositi sunt, ut supra in hoc articulo dictum est. Praeterea sciendum est quod numerus ternarius seu "tria" in Verbo praedicentur de veris, at "duo" et "quatuor" de bonis: causa est quia "duo" et "quatuor" significant conjunctionem, "tria" autem plenitudinem; et conjunctio spiritualis est amor, et omne bonum est amoris, et plenitudo spiritualis formatur per vera. Qui non scit quod omnes numeri in Verbo significent, non aliter cogitat et credit, quam ubi "duo et tres" ac "tres et quatuor" in Verbo dicuntur, [quod] intelligantur duo et tres, aut pauci, ac non omnes qui in bono et vero sunt, ut in sequentibus locis:

[7] Apud Esaiam, "Relinquentur in eo racemationes sicut in decussione oleae duae tres baccae in capite rami; quatuor quinque in ramis fructiferae" (xvii. 6):

agitur ibi de vastatione ecclesiae, et dicitur hoc de residuis paucis qui in bono et vero sunt; comparatio fit cum decussione oleae, quia per "oleam" significatur ecclesia quoad bonum amoris, et per "ramos" vera inde: "duae tres" significant paucos qui in bono et inde veris sunt, "duo" bonum et "tres" vera; et "quatuor quinque" significant paucos qui in bono, "quatuor" illos qui in bono et "quinque" paucos: et quia "quatuor quinque" significant paucos qui in bono, ideo dicitur, "quatuor quinque in ramis fructiferae;" "olea fructifera" significat illos in ecclesia qui in bono quoad vitam. Quia haec significantur per illos numeros, ideo dicitur "duae tres," et "quatuor quinque," et non duae et tres, ac quatuor et quinque.

[8] Apud Amos, "Vagatae sunt duae tres urbes ad urbem unam ad bibendum aquas, nec tamen satiatae sunt" (iv. 8):

agitur ibi de defectu veri in fine ecclesiae; quod tunc illi qui desiderant verum ex affectione Spirituali non inventuri aliquod verum in doctrinis ubicunque inquirunt; ideo dicitur, quod "vagarentur duae tres urbes ad urbem unam ad bibendum aquas, nec tamen satiarentur;" per "duas tres urbes" significantur qui in affectione veri sunt ex bono; per "urbem " significatur verum doctrinae; per "haurire aquas " significatur ad discendum vera; per "vagari" significatur inquirere; et per "non satiari" significatur non invenire verum quod in se verum est: "duae tres urbes" dicuntur quia per "duas tres" significantur illi qui in bono et inde veris sunt.

[9] Apud Sachariam, "Fiet in universa terra duae partes in ea exscindentur, exspirabunt, et tertia relinquetur in ea; ducam tamen tertiam partem per ignem,.... et probabo eos" (xiii. 8, 9):

similiter haec de vastatione ecclesiae quoad bonum: quod omne bonum periturum sit, intelligitur per quod "in universa terra duae partes in ea exscindentur et exspirabunt;" "in universa terra" est in universa ecclesia, et "duae partes" significant omne bonum: quod aliquid veri remansurum sit, at vix aliquod verum genuinum, significatur per quod "tertia pars relinquetur in ea, ducam tamen tertiam partem per ignem et probabo;" "tertia pars" significat vera residua; quae probanda num genuina sint, significatur per quod "ducentur per ignem;" probare "per ignem" est per affectionem quae amoris, cum quo si non concordat verum, non est verum genuinum; per ignem enim in Verbo significatur amor: in ecclesia quando bonum amoris perit, etiam verum non fit verum, quia omne verum suam essentiam ducit a bono.

[10] Ex his constare potest quid significatur per Domini verba apud Matthaeum, "Ubi duo et tres congregati sunt in nomine meo, ibi sum in medio eorum" (xviii. 20):

ibi non intelliguntur duo et tres, sed illi qui in bono et inde veris sunt; per "nomen Domini" nec intelligitur nomen Ipsius, sed omne bonum amoris et verum fidei, per quae colitur (videatur supra, n. 102, 135).

[11] Ex his etiam patet quid significatur per Domini verba apud Lucam, "Erunt ex nunc quinque divisi in domo una, tres contra duos et duo contra tres" (xii. 52):

per haec intelligitur quod post adventum Domini, quando Ipse notus factus est, ac interiora Verbi ab Ipso et cum Ipso revelata sunt, in ecclesia tam in communi quam apud hominem ecclesiae in particulari dissidium futurum sit inter bonum et verum, ac inter verum et bonum; hoc intelligitur per quod "in domo una divisi erunt tres contra duos et duo contra tres:" per "domum" intelligitur ecclesia in communi, et apud hominem ecclesiae in particulari; per "tres" significantur vera, et per "duos" bona; quod dicatur quod "quinque divisi erunt" significat quod apud illos qui reformantur tale dissidium erit. Quare etiam sequitur, "Dividetur pater contra filium, et filius contra patrem, mater contra filiam et filia contra matrem" (vers. 53 ibi):

per "patrem" enim significatur bonum ecclesiae, per "filium" verum ecclesiae, per "matrem" verum ecclesiae, et per "filiam" bonum ejus. Quis non videre potest quod numeri quinque, duo, et tres, non dicti fuerint nisi significavissent? "Quinque" in Verbo significant omnes illos, quando "duo" et "tres" sequuntur; at "quinque" significant aliquos et paucos, quando "decem" aut "viginti" praecedunt aut sequuntur.

[12] Similia intelliguntur in praecepto Decalogi per "Tertiam et quartam generationem," seu per "filios tertianos et quartanos," super quos Deus visitaturus iniquitatem parentum (Exod xx. 5; Num. xiv. 18; Deutr. v. 9, 10):

per "tertiam et quartam generationem" significantur omnes qui in falsis ex malo sunt; per "tertiam generationem" qui in falsis mali sunt, et per "quartam generationem" qui in malis falsi sunt: "tria" enim in opposito sensu significant falsa, et "quatuor" mala. Quis non videt quod contra justitiam Divinam foret, visitare iniquitatem parentum super filios usque ad tertiam et quartam generationem? Docet enim Dominus Quod "anima quae peccaverit illa morietur; filius non portabit iniquitatem parentis, nec pater portabit iniquitatem filii; justitia justi super illo erit, et impietas impii super illo erit" (Ezech. xviii. 20; Deutr. xxiv. 16; 2 Reg. xiv. 6):

inde patet quod per "tertiam et quartam generationem non intelligatur tertia et quarta generatio sed id quod numeri illi significant. Similia per "tres et quatuor prevaricationes" significantur apud Amos (cap. i. 3, 6, 9, 11, 13; cap. ii. 1, 4, 6). Ex his constare potest quanta arcana in Verbo solum in ejus numeris latent, quae nemo absque interno spirituali scire potest.

CAPUT IX. |1.| Et quintus angelus clanxit, et vidi stellam e caelo delapsam in terram, et data ei clavis putei abyssi. 2. Et aperuit puteum abyssi, et ascendit fumus e puteo sicut fumus fornacis magnae, et obscuratus est sol et aer e fumo putei. 3. Et e fumo exiverunt locustae in terram, et data illis potestas sicut habent potestatem scorpii terrae. 4. Et dictum illis ne laederent gramen terrae, neque ullum viride, neque ullam arborem, nisi homines solos, quicunque non haberent sigillum Dei in frontibus suis. 5. Et datum illis ut non occiderent illos, sed ut cruciarent menses quinque; et cruciatus illarum sicut cruciatus scorpii cum percutit hominem. 6. Et in diebus illis quaerent homines mortem et non invenient illam, et cupient mori et fugiet mors ab illis. 7. Et similitudines locustarum similes equis paratis ad bellum, et super capitibus illarum sicut coronae similes auro; et facies illarum sicut facies hominum. 8. Et habebant capillos sicut capillos mulierum, et dentes illarum sicut leonum erant. 9. Et habebant thoraces sicut thoraces ferreos; et vox alarum illarum sicut vox curruum equorum multorum currentium in bellum. 10. Et habebant caudas similes scorpiis, et aculei erant in caudis illarum; et potestas illarum laedere homines mensibus quinque. 11. Et habebant super se regem, angelum abyssi; nomen ei Hebraice Abaddon, et in Graeca nomen habet Apollyon. 12. Vae unum praeteriit, ecce veniunt adhuc duo vae post haec. 13. Et sextus angelus clanxit, et audivi vocem unam ex quatuor cornibus altaris aurei quod coram Deo, 14. Dicentem sexto angelo qui habebat tubam, Solve quatuor angelos vinctos ad flumen magnum Euphratem. 15. Et soluti sunt quatuor angeli, qui parati in horam et diem et mensem et annum, ut occiderent tertiam partem hominum. 16. Et numerus exercituum equitatus, duae myriades myriadum; et audivi numerum illorum. 17. Et ita vidi equos in visione, et sedentes super illis, habentes thoraces igneos et hyacinthinos et sulphureos; et capita equorum sicut capita leonum; et ex oribus illorum exivit ignis et fumus et sulphur. 18. A tribus his occisa est tertia pars hominum, ex igne et ex fumo et ex sulphure exeunte ex oribus illorum. 19. Nam potestas illorum in ore illorum erat, nam caudae illorum similes serpentibus, habentes capita, et in his laedunt. 20. Et reliqui homines, qui non occisi sunt in plagis his, neque paenitentiam egerunt ex operibus manuum suarum, ut non adorarent daemonia, et idola aurea et argentea et aerea et lapidea et lignea, quae neque videre possunt, neque audire, neque ambulare. 21. Et non egerunt paenitentiam ex homicidiis suis, neque ex incantationibus suis, neque ex scortationibus suis, neque ex furtis suis.