90. Qui non sciunt, quod Divina Omnipotentia procedat et operetur secundum ordinem, illi possunt plura sanae rationi opposita, et contradictoria ex phantasia excludere; sicut cur Deus non immediate sine tali progressione assumpsit Humanum; cur non ex elementis e quatuor plagis mundi Sibi creavit aut composuit corpus et sic ut Deum Hominem coram populo Judaico, immo coram universo mundo, Se exhibuerit videndum; aut si voluit nasci, cur non ipsi embryoni, aut Sibi infanti infudit omne Divinum suum; aut cur non post partum Se erexit in staturam adulti, et ex Divina Sapientia illico locutus est. Talia et similia possunt illi, qui de Divina Omnipotentia absque ordine cogitant, concipere et parere, et sic deliriis et nugis implere ecclesiam; sicut etiam factum est: quemadmodum quod Deus potuerit gignere Filium ab aeterno, ac facere ut tertius Deus a Se et Filio etiam tunc procederet; tum quod potuerit irasci generi humano, illud devotioni dare, et velle per Filium reduci in misericordiam, et hoc per [1]intercessionem, et recordationem crucis Ipsius; et insuper Filii sui justitiam in hominem immittere, et indere hanc in cor ejus sicut substantiam simplicem Wolffianam, in qua, sicut ipse Auctor dicit, omnia meriti Filii sunt, sed quod dividi nequeat, quoniam si dividatur cadit in nihilum; et insuper quod possit sicut per bullam papalem remittere peccata cuicunque vult, seu purificare maxime impium ab atris ejus malis, et sic nigrum sicut diabolum facere candidum sicut angelum lucis, praeter quod homo se [non] moveat plus quam lapis, aut dum stat ut statua, vel ut idolum; praeter plures alias insanias, quas illi, qui Divinam Potentiam absolutam absque cognitione et agnitione alicujus ordinis statuunt, possunt spargere sicut ventilator paleas in aerem. Hi possunt in spiritualibus, quae caeli et ecclesiae, et inde vitae aeternae sunt, a veris Divinis aberrare, sicut caecus in silva, qui nunc cadit super lapides, nunc impingit frontem in arborem, nunc intricat crines ramis ejus.