per quae intelligitur Dominus ab aeterno, et non Filius ab aeterno; nam Filius est Humanum Ipsius conceptum a Jehovah Patre et natum a Maria virgine in tempore, ut supra ostensum est. [2] Quod Dominus ab aeterno, sit Ipse Jehovah, constat a multis locis in Verbo; ex quibus haec pauca in praesenti adducentur:-

"Dicetur in die illo,... Deus noster Hic, quem exspectavimus, ut liberet nos:... Jehovah, quem exspectavimus: exsultemus et laetemur in salute Ipsius" (Esai. {1}xxv. 9):

ex quibus patet quod Ipse Deus Jehovah exspectatus sit. "Vox clamantis in deserto, Parate viam Jehovae; complanate in solitudine semitam Deo nostro. ...Revelabitur gloria Jehovae: et videbit omnis caro simul... Ecce, Dominus Jehovih in forti venit" (Esai xl. 3, 5, 10; Matth. iii. 3; Marc. i. 3; Luc. iii. 4):

hic etiam Dominus dicitur Jehovah, qui venturus est. [3] "Ego Jehovah... dabo Te in foedus populo, in lucem gentium: Ego Jehovah hoc nomen meum; et gloriam meam non alteri dabo" xlii. "foedus populo, et lux gentium," est Dominus quoad Humanum; quia hoc est a Jehovah, ac factum unum cum Jehovah, dicitur "Ego Jehovah, hoc nomen meum, et gloriam meam non alteri dabo," hoc est, non alteri quam Sibi Ipsi; "gloriam dare" est glorificare seu unire Sibi. [4] "Subito veniet ad Templum suum Dominus, quem vos quaeritis" (Malach. iii. 1):

per "Templum" intelligitur "Templum Corporis Ipsius" (ut Joh. ii. 19, 21). "Visitavit nos ortus ab alto" (Luc. 78):

"ortus ab alto" etiam est Jehovah, seu Dominus ab aeterno. Ex his patet quod per Dominum ab aeterno, intelligatur Divinum Ipsius a Quo, quod in verbo est Jehovah. Ex locis autem infra afferendis patebit, quod per "Dominum" et quoque per "Jehovam," postquam glorificatum est Humanum Ipsius, intelligatur Divinum et Humanum simul, ut unum; et quod per "Filium" solum intelligatur Divinum Humanum. @1 xxv. 9 pro "xvi. 10, 14"$