10. Ex quibus patet, quod ante poenitentiam non sit charitas cujus bonum est a Domino, sed ab homine; at post poenitentiam fit charitas cujus bonum non est ab homine, sed a Domino; non enim potest Dominus intrare apud hominem et aliquod bonum facere a Se per illum, antequam diabolus, hoc est malum, ejectus est, sed postquam ejectus est; diabolus per poenitentiam ejicitur, quo ejecto intrat Dominus et facit bonum ibi per hominem, sed usque semper ita ut homo non percipiat aliter quam quod id faciat ex se, sed usque sciat quod sit a Domino.