"{1}Qui ambulat in justitiis, et loquitur rectitudines; qui fastidit propter lucrum oppressiones, excutit manus suas ne sustineant munus, obturat aures suas ne audiant sanguines, et occludit oculos suos ne videant malum; hic in altis habitabit" ((Esai.) xxxiii. 15, 16);

"Jehovah, quis commorabitur in tentorio tuo? quis habitabit in monte sanctitatis tuae? Qui ambulat integer et facit justitiam... is non detrectat lingua sua, non facit socio suo malum" (Psalm. xv. 1-3, seq.);

"Oculi mei erga fideles terrae, ut sedeant Mecum; ambulans in via integri hic ministrabit Mihi; non sedebit in medio domus meae faciens dolum, loquens mendacia non consistet coram oculis meis: sub aurora exscindam omnes impios terrae, ad exscindendum ex urbe... omnes operantes iniquitatem" (Psalm. ci. 6-8). Quod nisi quis interius sit sincerus, justus, fidelis et rectus, usque sit insincerus, injustus, infidelis et non rectus, docet Dominus his verbis:

"Nisi abundaverit justitia vestra super Scribarum et Pharisaeorum, non intrabitis in regnum caelorum" (Matth. v. 20):

per "justitiam abundantem super Scribarum et Pharisaeorum" intelligitur justitia interior, in qua est homo qui est in Domino. Quod in Domino, docet etiam Ipse apud Johannem, "Ego gloriam, quam dedisti Mihi, dedi illis, ut sint unum sicut nos unum sumus, Ego in illis et Tu in Me, ut sint perfecti in unum... ut dilectio, qua dilexisti Me, in illis sit, et Ego in illis" (xvii. 22, 23, 26):

ex quo patet quod perfecti sint, cum Dominus in illis. Illi sunt qui vocantur "Mundi corde, qui Deum videbunt;" ac "perfecti sicut Pater in caelis" (Matth. v. 8, 48). @1 Qui pro "Quis" (vid. A.C., n. 2702; Apoc. Expl., n. 71; etc.$