192. Omnes progressiones in mundo spirituali fiunt per mutationes status interiorum, sic ut progressiones non aliud sint quam mutationes status: {1} ita quoque a Domino perductus sum in caelos, et quoque ad tellures in universo, et hoc quoad spiritum, corpore manente in eodem loco: {2} ita progrediuntur omnes angeli, inde illis non sunt distantiae et si non sunt distantiae, nec sunt spatia, sed pro illis status et eorum mutationes. @1 Quod in Verbo loca et spatia significent status (n. 2625, 2837, 3356, 3387, 7381, 10578 [? 10580]): ab experientia (n. 1274, 1277, 1376-1381, 4321, 4882, 10146, 10578 [? 10580, 10734]). Quod distantia significet differentiam status vitae (n. 9104, 9967). Quod motus et mutationes loci in mundo spirituali sint mutationes status vitae, quia inde oriuntur (n. 1273-1275, 1377, 3356, 9440). Similiter profectiones (n. 9440, 10734) illustratum ab experientia (n. 1273-1277, 5606 [? 5605]). Quod inde in Verbo "proficisci" significet vivere, et quoque progressivum vitae, similiter "peregrinari" (n. 3335. 4554, 4585, 4882, 5493, 5996 [? 5605], 5996, 8345, 8397, 8417, 8420, 8557). Ire cum Domino, quod sit vivere cum Ipso (n. 10567).$ @2 Quod homo quoad spiritum deduci possit in longinquum per mutationes status, manente corpore in suo loco, etiam ab experientia (n. 9440, 9967, 10734). Quid sit "abduci a spiritu in alium locum" (n. 1884).$