32. II: Quod tunc Masculus sit Masculus, et quod Foemina sit Foemina. Quoniam homo vivit homo post mortem, et homo est masculus et foemina, et aliud est masculinum et aliud foemininum, et tale aliud, ut unum non mutari possit in alterum, sequitur quod post mortem masculus vivat masculus, et foemina vivat foemina, uterque homo spiritualis. Dicitur, quod masculinum non mutari possit in foemininum, nec foemininum in masculinum, et quod ideo post mortem masculus sit masculus, et quod foemina sit foemina; sed quia ignoratur, in quo essentialiter consistit masculinum, et in quo essentialiter foemininum, quare paucis hic dicetur: Discrimen essentialiter consistit in eo, quod intimum in Masculo sit Amor, et velamen hujus Sapientia, seu quod idem, quod sit Amor obvelatus Sapientia; ac quod intimum in foemina sit illa Sapientia masculi, ac velamen hujus Amor inde; sed hic Amor est Amor foemininus, ac datur a Domino uxori per sapientiam mariti, ac prior Amor est Amor masculinus et est amor sapiendi, ac datur a Domino marito secundum receptionem sapientiae; ex eo est, quod Masculus sit Sapientia amoris, et quod Foemina sit Amor sapientiae istius; quare a creatione insitus est utrique Amor conjunctionis in unum; sed de his dicentur plura in sequentibus. Quod foemininum sit ex masculino, seu quod Mulier desumpta sit ex Viro, constat ex his in Genesi: "Jehovah Deus desumpsit unam de Costis Viri, et inclusit carnem pro ea, et aedificavit Costam, quam sumserat de homine, in Mulierem; et adduxit eam ad hominem; et dixit homo, 'haec est Os de ossibus meis, et Caro de carne mea; hinc vocabitur Ischah, quia de Viro sumpta est,'" Cap. II:21.22.23; quid significat Costa et quid Caro, alibi dicetur.