ubi 'designare frontes' non significat signum seu lineam super frontes, sed distinguere ab aliis: similiter apud Johannem, Quod damno afficerent... homines, qui non haberent signum Dei super frontibus, Apoc. ix 4;

ubi 'signum habere' etiam pro distinguere. [2] Signum vocatur etiam character apud eundem, Dare characterem {2} super manu et super frontibus [Apoc. xiv 9]. Quod haec significabant, Judaica Ecclesia repraesentabat per alligationem magni et primarii praecepti super manu et super fronte, de quo apud Mosen, Audi Israel, Jehovah Deus noster Jehovah unus; amabis Jehovam Deum tuum, toto corde tuo, et tota anima tua, et ex omnibus viribus tuas:... et alligabis illa in signum super manu tua, et sint in frontalia inter oculos tuos, Deut. vi 4, [5,] 8; xi 13, 18:

quo repraesentatum quod distinguerent praeceptum de amore prae omnibus aliis praeceptis; inde patet quid signatio manus et frontis significat: apud Esaiam, [3] Veniens ad congregandum omnes gentes et linguas, et venient, et videbunt gloriam Meam, et ponam in illis signum, lxvi 18, 19:

et apud Davidem, Respice ad me, et miserere mei, da robur Tuum servo Tuo, et salva filium ancillae Tuae; fac mecum signum in bonum, et videant osores mei, et pudefiant, Ps. lxxxvi 16, 17. Ex his nunc constat quid 'signum'; quare nemo opinetur quod aliquod signum impositum sit alicui qui Cain vocatus, nam Verbi sensus internus involvit prorsus alia quam sensus litterae. @ 1 Heb. ('oth) occurs often, but A.V. renders it 'mark' only in this case, elsewhere by 'sign,' or 'token.' All O. T. examples here given are 'oth' in Heb., except Ezek. ix 4, which is (tav.)$ @ 2 Gk. is charagma = an engraved inscription, which A.V. always translates by 'mark,' while sphragis of Apoc. ix 4 is rendered 'seal,' in every case.$