4981. `Et fuit benedictio Jehovae': quod significet incrementa, constat ex significatione `benedictionis Jehovae'; benedictio Jehovae in genuino sensu significat amorem in Dominum et charitatem erga proximum, qui enim illis donantur, vocantur benedicti Jehovae, donantur enim tunc caelo et salute aeterna; inde `benedictio Jehovae' in sensu externo seu respectivo ad statum hominis in mundo, est contentus esse in Deo, et inde contentus esse honoris et opulentiae statu in quo et, sive inter honoratos et divites sit, sive inter minus honoratos et pauperes; qui enim contentus est in Deo, honores et divitias spectat ut media usuum, et cum cogitat de illis et simul de vita aeterna, tunc illi nihili facit, et hanc essentialem. [2] Quia `benedictio Jehovae' seu Domini illa in genuino sensu involvit, etiam benedictio innumerabilia in se continet, et inde significat varia quae sunt consequentia, sicut locupletari bono spirituali et caelesti, n. 981, 1731; fructificari ex affectione veri, n. 2846; disponi in ordinem caelestem, n. 3017;