3103. `Et accepit vir monile auri': quod significet Divinum Bonum, constat a significatione `monilis auri' quod sit bonum, et hic quia de Domino in sensu interno agitur, quod sit Divinum Bonum, quod quia e Rationali, dicitur `vir'; quod `vir' sit rationale, videatur n. 265, 749, 1007. Antiquis temporibus, cum cultus in Ecclesiis erant repraesentativi, et noverunt quid significabant, quando inirentur conjugia, solitum erat sponsae dare monile auri ac armillas, {1}quia Ecclesia per `sponsam' repraesentabatur, ejus bonum per `monile,' et verum per `armillas'; et quia notum fuit, quod amor conjugialis qui sponsae et uxori, ex conjugio Divini Boni et Divini Veri {2}Domini descenderet, {3}n. 2508, 2618, 2727-2729; monile auri ponebatur super nasum, ut patet quoque a sequentibus ubi dicitur quod `posuerit monile super nasum,' vers. 47, ex causa quia `nasus' significabat boni vitam, ex respiratione quae ibi, quae in sensu interno est vita, et quoque ex odore, qui est gratum amoris, cujus est bonum, n. 96, 97. [2] Quod `monile' esset insigne conjugii quoad bonum, etiam ex aliis locis in Verbo constat, ut apud Ezechielem, Ornavi te ornatu, et dedi armillas super manus tuas, et torquem super guttur tuum, et dedi monile super nasum tuum, xvi 11, 12;