5508. `Et indicabant ei omnia obvenientia illis': quod significet reflexionem ex bono veri illius super illa quae hactenus provisa, constat ex significatione `indicare' quod sit cogitare et reflectere, de qua n. 2862, nam quod `indicatur' alicui, hoc cogitatur ex reflexione; et ex significatione `omnium obvenientium' quod sit quae ex providentia, seu quae provisa, de qua sequitur; quod ex bono veri reflexio illa, est quia `indicabant Jacobo patri' per quem bonum veri repraesentatur, n. 5506; quod reflexio non ex veris quae repraesentantur per `filios Jacobi', ut sensus litterae involvit, est quia omnis reflexio et inde cogitatio quae inferiori seu exteriori, venit ex superiore seu interiore, tametsi apparet ex {1} inferiore seu exteriore; et quia bonum veri quod `Jacob' repraesentat, est interius, ideo significatur reflexio ex bono veri. [2] Quod `obvenientia' sint quae ex providentia, seu quae provisa, est quia omne obveniens seu contingens, quod alioquin fortuitum vocatur, et adscribitur casui aut fortunae, est ex providentia; Providentia Divina operatur ita invisibiliter et incomprehensibiliter ob causam ut homo queat ex libero adscribere id vel {2} providentiae, vel {2} casui; si enim providentia visibiliter et comprehensibiliter ageret, discrimen foret ne homo ex visuali et comprehensibili crederet quod providentiae sit, et postea in contrarium iret; ita verum et falsum in interiore homine conjungeretur et verum profanaretur, quod damnationem aeternam secum habet; idcirco tenetur homo talis potius in incredulitate quam ut semel in fide sit et inde recederet; [3] tale est quod intelligitur apud Esaiam, Dic populo huic, Audite audiendo, sed non intelligite, et videte videndo, et non cognoscite; impingua cor populi hujus, et aures ejus aggrava, ac oculos ejus obline, ne forte videat oculis suis, et auribus suis audiat, et cor ejus intelligat, et convertatur et sanetur sibi, vi 9, 10, Joh. xii 40;