Avari omnium sordidissimi sunt, et omnium minime de vita post mortem, de anima et de interno homine cogitant; ne quidem sciunt quid caelum, quia omnium minime elevant suas cogitationes, sed eas prorsus infundunt et immergunt corporeis et terrestribus; quare cum in alteram vitam veniunt, diu non sciunt quod spiritus sint, sed putant se prorsus esse adhuc in corpore: ideae eorum cogitationis, quae ab avaritia factae quasi corporeae et terrestres, vertuntur in diras phantasias; et quod incredibile usque verum, sordide avari in altera vita videntur sibi in cellis versari, ubi eorum pecuniae, et ibi infestari a muribus; sed utcumque infestantur, non inde recedunt usque dum defatigantur, sic tandem se evolvunt iis sepulcris.