Notum est, quamcunque thesen seu quodcunque homo arripit ut principium, aut propositionis verum, accedunt plurima confirmantia, quae verosimilia sunt, sic falsitates tandem nascuntur, perplures ab una; at si veritas pro thesi accipitur, tunc nihil non confirmat; ut exempli causa, quod proposui spiritibus: dum haec veritas accipitur, quod spiritus non memoria, quali homo, gaudeat {1}, ita ut non sciat quid praeteriit, hoc quia est Divinitus ordinatum ac institutum, tunc inde affirmantia vera innumerabilia accedunt, ut {2} quod sic felicitas ejus summa existat, et quod aliter nulla felicitas, et nullum coelum, nam sic quisque anxius esset a praeteritis de futuris, desideraret, et quotidie curis angeretur, sicut homo; sic sibi fideret, nec regi se pateretur a Domino, et innumera alia, quae contraria sunt statui felicitatis, quare jussit Dominus, ut talibus curis non angeretur homo, crastinum diem cogitando [Matth. VI: 34]. 1748, 12 Martius. @1 in ms. gaudet in gaudeat emendatum esse videtur$ @2 ms. et$