3633. Qui subjectum est, quia putat loqui ex se, putat eos qui per eum loquuntur, nihil esse, ne quidem cogitare, et qui per eum loquuntur seu interiores, putant eum per quem loquuntur, nihil esse; quod mihi manifestatum per quendam qui erat subjectum, qui dicebat, quod illi nihil sint; et tunc de eo cogitatum, dictum et perceptum, forte etiam loquutum, quod interiores similiter putent de subjecto quod nihil sit; exinde constat, quomodo se res habet, quod unusquisque spiritus putet se vivere, et cogitare, et sic esse hominem, quem sic nesciunt, quod homo sit aliquid separatum a semet: ita homines sunt nihili in oculis spirituum, et si scirent, quod is homo, et quoque spiritus, quod eum viderent sicut machinam inanimatam, cum homo putat se vivere et cogitare, et spiritum nihil esse.