3881. Ab angelis per spiritus instructus, quod essent incolae Martis, qui sic loquerentur inter se, ut nullus spiritus posset intelligere, instruebant me etiam illi, quod talem loquelam inter se habeant, ut nullus spiritus eam possit intelligere, quare cum volunt [alii spiritus] percipere quid dicunt, tunc inter se ita loquuntur, quod cum non percipiunt, abeunt; sed miratus quod talis loquela dabilis esset, nam quaecunque loquela usque secum habet ideas, nam loquelam absque ideis non dari putavi; dicebant, quod in loquela ista sint formatae certo modo ideae, quae non intelligibiles sunt aliis, quare cavent tunc, ne aliquid affectionis sit, si aliquid affectionis, tunc illico inde percipiunt, sed loquuntur sic ideis formatis absque affectione; (nunc percipio, quod hac quoque sit habitus, qui non bonus, nam loqui absque affectione, est quoque avis margaritica, dum non affectio, non est vita, tametsi videatur esse vita, et sic usque avis volare potest, nam avis significat cogitationem, avis margaritica cogitationem absque affectione; percipio etiam [quod] Martis incolae sibi induxerint talem loquelam, qui in cognitionibus sunt, et recesserunt ab affectione, quae principium, sic ut loquantur similiter, ita ex cogitatione, non ab affectione, quod est avis margaritica).