21. Quod spiritus naturales putent se homines esse corpore praeditos, et sic volunt hominem intelligi; at quod corpus non faciat hominem, sed mens, seu intellectus et voluntas; ita quod spiritus boni et angeli sint homines, n. 21. [Spiritus] Quod spiritus naturales putent se homines esse corpore praeditos, et sic volunt hominem intelligi; at quod corpus non faciat hominem, sed mens, seu intellectus et voluntas; et quod spiritus boni et angeli sic homines sint, n. 21. [Homo] Quod spiritus naturales putent se homines esse corpore praeditos, sic volunt hominem intelligi: at quod corpus non faciat hominem, sed mens, seu intellectus et voluntas; quare spiritus boni et angeli sunt homines, n. 21. [Corpus] Spiritus naturales putant se homines esse corpore praeditos, sic volunt hominem intelligi: at corpus non facit hominem, sed mens, ejus intellectus et voluntas; quare spiritus boni et angeli sunt homines, n. 21. [Intellectus, Intelligere] Spiritus naturales putant se homines esse corpore praeditos, sic volunt homines intelligi; at corpus non facit hominem, sed mens, ejus intellectus et voluntas, ita spiritus boni et angeli sunt homines, n. 21. [Voluntas] Spiritus naturales putant se homines esse corpore praeditos, ita volunt hominem intelligi: at corpus non facit hominem, sed mens, seu intellectus et voluntas, ita spiritus boni et angeli sunt homines, n. 21. [Mens]