33. Ex his sequitur, quod Verbum absque sensu litterae ejus foret sicut palatium absque fundamento, ita sicut palatium in aere et non super terra, quod modo foret umbra ejus, quae evanesceret. Tum quod Verbum absque sensu litterae ejus foret sicut templum, in quo plura sancta sunt, et in medio ejus adytum, absque tecto et pariete, quae sunt continentia ejus; quae si abessent vel si auferrentur, sancta ejus a furibus diriperentur, aut a bestiis terrae, et a volucribus caeli, violarentur, et sic dissiparentur. Similiter foret sicut tabernaculum, (in cujus intimo fuit arca foederis, ac in medio ejus candelabrum aureum, altare aureum super quo suffimenta, tum mensa super qua panes facierum, quae erant sancta ejus,) absque ultimis suis, quae erant aulaea et vela. Immo foret Verbum, absque sensu litterae ejus, sicut corpus humanum absque integumentis quae vocantur cutes, et absque sustentaculis quae vocantur ossa; absque his et illis diffluerent omnia interiora ejus. Ac foret sicut cor et pulmo in thorace, absque integumento suo, quod vocatur pleura, et sustentaculis suis quae vocantur costae. Aut sicut cerebrum absque integumento suo quod vocatur dura mater, et absque communi tegumento continente et firmamento suo, quod vocatur cranium. Simile foret cum Verbo absque sensu litterae ejus; quare dicitur apud Esaiam, Quod Jehovah creet super omni gloria obtegumentum (iv. 5).