1907. De voluntate
In me percepi aliquid, quo illustrari potest, qualis voluntas, spiritus circum me, non concordabant, qua via irem, num progrederer, vel reverterer, quod scire mihi dabatur; inde affectio voluntatis, cum progrederer, non solum renisus erat, sed etiam quasi difficultas gravis procedendi, quae solet fatigare; utprimum ii concordabant, quod progrederer, tunc alacritas eundi erat, sic ut facilis gressus, quod mihi experientia viva dabatur percipere; praeter, cum permittitur aut datur venia, quod spiritus per eorum voluntatem ducere me potuerint, quocunque vellent, allevare gressus, ut facilis progressio, etiam per decliviora, ita quasi sublatus ab iis, quod antea factum aliquoties. 1748, 8 Maj.