Nocte inter 22 et 234 Oct. st. v. 1747: somnium habui, e quo passim expergefactus, nam spiritus maIi passim me infestabant, adeo ut non possem continuare somnum; post aliquot vices expergefactionis tandem dum prorsus vigil essem, commovebar {1} per totum corpus, et percipiebam manifeste {2}, quod quasi quaedam columna me circumdabat, sensu eam percipere potui, exspectabam quid inde eveniret, arbitrabar quod sic defenderer a malis spiritibus, columna ista sensibilis augebatur, continue cum perceptionis sensu, insinuabatur cogitationi, quod haec esset "murus aheneus," ut vocatur [Jer. I: 18, XV: 20], quo defenduntur fideles ab infestatione malorum spirituum; dum itaque persisteret haec columna seu murus circum me, qui non potuit non esse angelicus, inter quos Deus Messias, Qui est "Murus Aheneus," tunc animadvertebam causam, nempe quod demitterer ad infelices in inferno, ut perciperem statum eorum, et sic nuntiarem orbi, cumprimis incredulo, seu non credenti, quod infernum sit, non solum quod infernum, sed etiam qualis status eorum, eum quidem non satis describere possum; audiebam lamentationes, et quidem tales, "Ah Deus, ah Deus, Jesus Christus misereatur, Jesus Christus misereatur!" et hoc diu, ad quae primum attendebam mentem; postmodum quum in inferno esse {3}, et quidem corpore, quali hodie sum, permittebatur cuidam, a miseris illis, ut mecum loqueretur, quod fiebat etiam per diutinum satis tempus, sed ea non narrare possum hoc {4} modo nunc, quod querebantur de spiritibus liberis, seu furiis istis qui in tertio {5} coelo hospitantur {6} adhuc, quod ii sint, qui eos cruciant, eorum enim cupido est cruciare hominem, et quemcunque spiritum verbo {7} sunt cruciatus ineffabiles, sed eos licuit sublevare spe aliqua, quod non prorsus desperarent nam {8} dicebant quod crederent aeternum fore cruciatum {9} dicendo [quod] {10} Deus Messias sit misericors, et in Verbo Ipsius legatur {11}, quod solvendi sint "Vincti in fovea" [Sach. IX: 11] {12}, et quod "fovea" significet infernum, quod etiam confirmatum audiebam desuper, ut aliquam consolationem haberent, quam etiam tunc sentire dicebant; quod adhuc mirabilius est, attestor vos, ut credatis, nam verum est, quod Deus Messias intima misericordia commotus ex Coelo apparuerit iis, et quidem ut mihi dictum in gloria, etiam ego potui id cernere, sed non ita manifeste ac spiritus infelices, ex quo se magnam accepisse consolationem confitebantur; nunc dicitur mihi in aurem, quod etiam angeli eos consolati sunt, et consolaturi; praeterea etiam hoc velim ut credatis, nam verum est, nam scio, quia percepi, quod plures eorum ab inferno et cruciatu sublati sunt in coelum, ubi hodie vivunt, et quod quidam {13} eorum, qui in maximo cruciatu fuit, videbatur sibi quod Deus Messias eum amplexaretur, et oscularetur; postea etiam plures ex inferno liberati, in coelum tollebantur. Nocte inter 29 et 30 {14} Oct. st. v. 1747. @1 ms. essem; commovebar$ @2 ms. maniste$ @3 sic ms.; vide praefationem hujus editionis sub capite "Idiosyncrasies" $ @4 ms. possum, hoc$ @5 ms. hospitant$ @6 h.e. ultimo$ @7 ms. spiritum, verbo$ @8 ms. desperarent, nam$ @9 ms. crueiatum, sublevare,$ @10 sic J.F.I. Tafel$ @11 ms. legitur$ @12 cf. etiam Es. LI: 14$ @13 sic J.F.I. Tafel; ms. quidem$ @14 in ms. 22 et 23 in 29 et 30 emendatum$