348. [Vers. 14.] "Et quatuor Animalia dicebant Amen."-Quod significet confirmationem a Domino e caelo intimo, constat ex significatione "quatuor Animalium" seu cheruborum, quod in supremo sensu sint Dominus quoad providentiam et custodiam ne adeatur nisi quam per bonum amoris (de qua supra, n. 152 fin., 277); et in sensu respectivo caelum intimum seu tertium (n. 313 [a], 322); et ex significatione "amen," quod sit confirmatio a Divino et veritas (de qua etiam supra, n. 34, 238): ex his patet, quod per "Quatuor Animalia dicebant Amen," significetur confirmatio a Domino ex caelo intimo. Quod illa quae hactenus dicta sunt ab angelis trium caelorum confirmata sint a Domino, est quia omnia quae dixerunt, non ab ipsis sed a Domino erant: erat enim agnitio Ipsius Divini in Humano, glorificatio propterea, et gratiarum actio quod omne bonum et verum et inde omnis sapientia et intelligentia sit ab Ipso; haec non dicere potuerunt angeli a se, sed a Domino per interius dictamen seu influxum; angeli enim, sicut homines, ne quidem nominare possunt Dominum a se, proinde nec agnoscere et glorificare Ipsum a se; inde est, quod quae dicta sunt ab illis, confirmata sint a Domino per "Amen," per quod significatur veritas fidei, et ipsa fides. Secundum ordinem Divinum etiam est quod Dominus confirmet vera quae angelus et homo loquitur sicut ex se, tametsi non ex se; sed confirmat illa in corde ejus per affirmativum non manifeste ascendens in ejus cogitationem, sed per plenam acquiescentiam animi procedentem ex affectione interna, quae est ex pace et ejus jucundo. Haec confirmatio est quae per hanc manifestam, a Johanne auditam, in genuino sensu interno intelligitur.