[2] Quod "cruciari coram sanctis angelis et coram Agno" significet diritatem inferni secundum falsificationem et inde destructionem Divini Veri et Divini Boni, ita Verbi, est quia diritas inferni seu cruciatus ibi est prorsus secundum illa; quantum enim homo falsificat Verbum tantum occludit sibi caelum, et quantum tunc destruit Divina vera interiora, quae sunt Divina vera in caelis et ex quibus caeli, tantum removetur ille a caelis, et inferius in infernum dejicitur: quod hoc sit "cruciari coram angelis et coram Agno," est quia Verbum in littera per sensum spiritualem communicat cum caelo; ideo quantum id per falsificationem destruitur, tantum falsificator rejicitur e caelo; et quantum quis rejectus est e caelo tantum cruciatur. Quod hic sensus spiritualis illorum verborum sit, constare potest ex eo, quod nemo crucietur in inferno ab angelis et a Domino, ita nec coram angelis et coram Domino; sed a se per falsificationem et inde destructionem Divini Veri, quod significatur per "sanctos angelos," ac Divini Boni quod significatur per "Agnum."

[3] Quam infernale et inde quam damnosum sit falsificare Verbum usque ad destructionem Divini Veri ac Divini Boni in caelis, constare potest ex eo, quod omnia sensus litterae Verbi, quae sunt Divina vera pro naturali homine, per sensum spiritualem communicent cum angelis caeli, usque adeo ut homines et angeli caeli per Verbum conjuncti sint; quare sensus litterae Verbi, apud hominem qui falsificat illum, duplici modo percipitur in caelo, nempe ut genuinum Verum, et simul ut id destructum; ut genuinum Verum ex sensu litterae secundum correspondentias, ac ut destructum secundum falsificationes; inde fit quod verum et falsum ut conjuncta simul sistantur, ex quo exacerbantur angeli caeli, et se prorsus avertunt; sic occluditur caelum, ac perit omnis communicatio caeli cum illo homine; inde conjunctio ei fit cum inferno; et quantum quis conjunctus est cum inferno tantum in amore omnis mali et inde falsi est, et ex eo in concupiscentia destruendi vera et bona ecclesiae, et simul tunc in cruciatu; hoc itaque significatur per "cruciari igne et sulphure coram sanctis angelis et coram Agno."

[4] Hoc fit praecipue apud illos qui ex sola fide cogitant, et simul ex sola fide vivunt; hoc est, qui confirmant illam fidem apud se et doctrina et vita, ut faciunt imprimis illi qui multum studuerunt confirmare illam fidem scriptis et praedicationibus; illi non possunt aliter quam falsificare Verbum usque ad destructionem genuini veri ejus, Verbum enim in omni complexu spectat vitam hominis, ita opera; nam dicit Dominus quod Lex et Prophetae pendeant super binis illis mandatis, nempe ut ament Deum super omnia, et proximum sicut se ipsum; "Lex et Prophetae" significant Verbum in toto complexu, ac "amare Deum et proximum" est facere praecepta; ita sunt opera (videatur supra, n. 826); quae, nempe opera, defensores fidei separatae excludunt; et inde omnia essentialia Verbi, dum illud legunt, rejiciunt; et rejectis essentialibus cetera sunt scoriae, prorsus sicut dum animali vita aufertur, putrescit ejus corpus, amor enim qui idem cum factis est vita ejus. Audivi etiam spiritus, qui, dum in mundo vixerunt homines, solam fidem amplexi sunt, loquentes de Verbo, quod inibi sint Divina vera in copia, dicentes, "Quid mihi cognitiones boni et veri? Quid refert scire aliquid de regeneratione, de remissione peccatorum, de libero arbitrio, de providentia, de amore et charitate, de bonis operibus, et de ceteris, quando fiducia et confidentia solius hujus fidei, quod Dominus pro peccatis nostris mortuus sit, unice salvet, et cum omnia Verbi ad id confirmandum explicanda sunt, et explicari possunt? quoniam omnia quae de `amore,' de `bonis operibus,' et de `facere' ibi dicta sunt, in illa fide inclusa, et sicut thesauri sub terra recondita sunt." Quod tales non possint aliter quam falsificare omnia vera et bona Verbi, dum id legunt et de sensu ejus interius quam alibi cogitant, et id applicant soli fidei, patet.