307. [Vers. 5.] "Et unus ex senioribus."-Quod significet societatem caeli quae prae reliquis in sapientia, constat ex significatione "seniorum," quod sint qui in veris ex bono sunt, et abstracte vera ex bono (de qua supra, n. {1}270); ita qui in intelligentia et sapientia prae reliquis, nam omnis intelligentia est ex bono per vera seu per vera ex bono, et non aliunde ulli. Quod per "unum ex senioribus" significetur societas caeli, est quia per "angelum" in Verbo non intelligitur unus angelus, sed integra societas (videatur supra, n. 90, 302); ita quoque per "unum ex senioribus." Quod intelligatur societas quae prae reliquis in sapientia, est quia docuit quod Dominus solus sit, qui quoad Humanum Sibi comparavit Divinam Sapientiam, ut sciat, cognoscat et exploret unumquemvis, ac status vitae omnium in communi et singulorum in particulari, quae significantur per illa quae dixit, nempe, "Ne fleto, ecce vicit Leo qui est ex tribu Jehudae, Radix Davidis, aperire librum et solvere septem sigilla ejus;" hoc enim scire, nempe quod Dominus solus sit qui talis, est sapientiae angelorum caeli, et hoc sciunt ex perceptione seu ex influxu a Domino societates angelicae in tertio seu intimo caelo. Reliquae etiam sciunt, sed non ex perceptione, verum ex illustratione intellectus; perceptio est angelis tertii seu intimi caeli, illustratio intellectus est angelis secundi et ultimi caeli: distinguuntur per id, quod perceptio sit confirmatio plena ex influxu a Domino, illustratio autem intellectus est visus spiritualis; hic est illis qui in charitate erga proximum et inde fide sunt; illa autem, nempe perceptio, est illis qui in amore in Dominum sunt. (Porro quid perceptio, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 135 et 140.)