637. Quod in primaevo illo tempore, omnes in Christiano isto orbe agnoverunt quod Dominus Jesus Christus esset Deus, cui data est omnis potestas in caelo et in terra, et potestas omnis carnis, secundum ipsissima Ejus verba (Matth. xxviii. 18; Joh. xvii. 2); et quod crediderint in Ipsum, secundum mandatum Ipsius ex Deo Patre (Joh. iii. 15, 16, 36; vi. 40; xi. 25, 26), - idem hoc etiam manifeste patet ex convocatione omnium episcoporum ab Imperatore Constantino magno, propter causam, ut Arium et ejus asseclas, qui negabant Divinitatem Domini Salvatoris a Maria Virgine nati, ex sacris litteris convincerent et damnarent; quod quidem factum, sed hi vitaturi lupum inciderunt in leonem, aut sicut dicitur in proverbio, cupiens vitare Charybdin incidit in Scyllam; fingendo Filium Dei ab aeterno, qui descendit et assumpsit Humanum, credentes quod sic vindicaverint et restituerint Domino Divinitatem; non scientes quod Ipse Deus Creator universi descenderit, ut fieret Redemptor, et sic e novo Creator, secundum haec manifesta in Veteri Testamento: Esai. xxv. 9; xl. 3, 5, 10, 11; xliii. [1]4; xliv. 6, 24; xlvii. 4; xlviii. 17; xlix. 7, 26; lx. 16; lxiii. 16; Jerem. l. 34; Hosch. xiii. 4; Psalm. xix. 15 [B.A. 14]: his adde Joh. [i. 14]; Joh. [i. 14]; [2]xix. 15.