5. Quod ille qui agnoscit quod peccatum sit peccatum (possit videre peccata apud se), quisque videt; at qui licita facit cogitatione, et illicita corpore propter mundum, ille non potest videre illa; est sicut qui obvertit speculum ut videat suam faciem, aut sicut qui vult videre faciem et ponit linum foraminosum ante illud.