9723. `Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]': quod significet removentia post usus, constat ex significatione `lebetum ad decinerandum' quod sint removentia post usus; `cinis' enim significat talia in memoria naturali seu externa' hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu {1} sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem {2} suae vitae (o)in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit {3}, quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum {4}, visum, et {5} lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno {6} seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, (o)quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam (o)quae infra se, {7} et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum {8} illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu {1} ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt {9}; quae enim {10} homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit. [2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum {11} amoris primo loco sit, et verum {12} fidei secundo, prout multis ostensum est prius, {13} n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, {14} e memoria (o)illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt {15} homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt {16}, et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium (o)seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, (o)ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam. [3] Scientifica {17}quae usibus illis inserviverunt {18} significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, {19} imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at {20} cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra {21} educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche {22} in Levitico, Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum {23} lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, vi 1-6 [A.V. 8-13];