1885. De Providentia
Loquutus sum cum spiritibus de providentia, quidam volunt, quod ita sit praedestinatum, quod ita vixerint in mundo, et postea, quod tales poenas subeant, ut et quod quidam inferiores aliis sint: at res ita se habet, quod nihil non praevisum sit, quod nempe ita eveniet, quia talis homo est, praevisum etiam si aliter, quod periret, quare provisum, ut id permitteretur, quod Dominus flecteret ad finem universalem, seu ad optimum. Hoc quoque per vivam experientiam didici. 1748, 10 April.