De illis qui intrant in omnes affectiones hominis, et illas necant (Gyllenborg)
Erat quidam cum dormivi, circa tempus matutinum, qui disjecit momento binos angelos, unum qui mihi proximus, et me tunc invasit, prehendendo manu genitalia, sic volens perdere me, sed manum tenui super illis; tunc evigilatus, quaesitus quis esset, loquebatur is dicens quod esset Fr. Gyllenborg, opinatus etiam quod esset, sed erat genius ei similis; adigebatur ad loquendum et propalandum qua arte usus sit, dicebat quod sedeat ad lignum, (crucis Domini), in ejus sepulchro, in saxo ex monte olivae, et quod tunc sedeat immotus, sic ut nec angelus nec diabolus posset illum dimovere inde, fecerat sibi talia ex phantasia, addebat quod cum descendit in sepulchrum, veniant plures spiritus, et quibus utitur ad depellendum bonos spiritus ac angelos ab unoquovis, haec fassus est, et sunt illi qui tales sicut F. G., quod quia inter pietistas fuerat, adhuc cogitat de coelo, de vita post mortem, de Deo, de Providentia, admodum sane, et magis loquitur ita, et tunc cum fide persuasiva, per quod intrat in affectiones bonorum, sed fallendi causa, at usque nullam conscientiam habet, si vel pereat patria, vel diripiantur proximi, vel necentur, ejus causa, unice pro fine habens dominium super omnes, at per dominium lucrum, a potentibus.
