Continuatio p. 288 [5148]
De loquela angelica
Observandum est, quod angeli spirituales cum loquuntur, quod voces illorum, quae sunt ideae intellectuales, affinitatem habeant cum vocalibus (e) et (i), et cum nominant a usque aliquid (e) inibi est seu (ae), et cum (u) tunc aliquid (i) vel (y), quod inde scire datum, quod loquela illorum cum cadit in loquelam humanam, in tales voces, in quibus sunt illi vocales, cadat: at angelorum coelestium voces affinitatem habeant cum a, o, u, quare cadit [loquela] in tales voces, in quibus illi vocales sunt; quapropter, quando homo cum his loquitur, tunc flectatur a vocibus in quibus e et i ad voces in quibus a, o, u.
