5652. Montes qui propius ad septentrionem, ubi Neapolitani, et tandem e Sicilia, qui ultimi, illi quoque visitati, et inventum, quod prorsus rejecerint suam religionem, et ex instituto et consilio arripuerint contraria, quae dicebant falsa, et quoque erant falsa, sic ut quicquid falsum, et quod contra fidem, Verbum, et contra Divinum, hoc arripuerunt, et coluerunt, seu cultus inde fecerunt; diviserunt montana sua in binas partes, ab una parte erant cultores falsi, et ab altera qui in sancto externo, dicentes quod juvet ab una parte colere diabolum ab altera Divinum, ut sic tuti essent utrinque, et quod sic utcunque se sors verteret in tuto essent; ubi gazae eorum, ibi ponebant qui in sancto externo, et altaria, et qui jugiter in officio erant, sic conservabant suas gazas, nam hoc fit per fidem talem perpetuam; alioquin gazae, ex argento et auro, et lapidibus pretiosis, apud malos ex se evanescunt in altera vita, de quibus alibi [5295, 5412]: vidi talem sanctam, quae ad me venit, quae erat induta linteo, sicut monasterialis, illa quia per sanctum communicationem habebat cum bonis spiritibus qui in limine coeli, in tali perceptione erat, ut posset videre occultas aliorum cogitationes et affectiones, dicebat quod posset in coelum venire quandocunque vellet, sed responsum,