"Calix auri Babel in manu Jehovae, inebrians universam terram; de vino ejus biberunt gentes, ideo insaniunt" (li. 7);

tum, "Sit Babel in sibilum; cum incaluerint, ponam convivia eorum, et inebriabo eos, ut exultent, et dormiant somnum saeculi, nec evigilent" (li. (37,) 39). Per "vinum," quod bibunt, et quo inebriantur, significantur dogmata eorum; quae quam nefaria sunt, videatur supra (n. 754): inter illa etiam est hoc nefarium, quod opera, quae fiunt secundum doctrinalia eorum, faciant merita, transcribendo meritum et justitiam Domini in illa et sic in illos; cum tamen omne charitatis et omne fidei, seu omne bonum et verum est a Domino, et quod est a Domino manet Domini apud recipientes; nam quod est a Domino est Divinum, quod nusquam fieri potest proprium hominis. Divinum potest apud hominem esse, sed non in ejus proprio, nam proprium hominis non est nisi quam malum; quare qui Divinum addicat sibi ut proprium, non modo conspurcat illud sed etiam prophanat illud. Divinum a Domino exquisite separatur a proprio hominis, ac elevatur super id, et nusquam ei immergitur. - Sed quia omne Divinum Domini in se transtulerunt, et sic appropriaverunt sibi illud, fluit id sicut aqua bituminosa, dum pluit, ex fonte qui est bitumen. Simile est cum illo dogmate quod justificatio sit realis sanctificatio, et quod sancti eorum sint sancti in se, cum tamen Dominus solus est Sanctus (Apoc. xv. 4). Videantur plura de Merito in Opere De Nova Hierosolyma et de Doctrina ejus caelesti, Londini anno 1758 edito (n. 150-158).