313. Quales illi sunt qui in propria prudentia, et quales qui in prudentia non propria, et inde in Divina Providentia sunt, describitur in Verbo per Adamum et Chaivam uxorem ejus in horto Edenis, ubi binae arbores, una vitae, et altera scientiae boni et mali, et per eorum esum ex hac arbore. Quod per Adamum et Chaivam uxorem ejus in sensu interno seu spirituali intelligatur et describatur Antiquissima Domini Ecclesia in hac tellure, prae sequentibus nobilis et caelestis, videatur supra (n. 241); per cetera significantur haec sequentia: [2.] per "hortum Edenis" significatur sapientia hominum illius ecclesiae per "arborem vitae" Dominus quoad Divinam Providentiam, et per "arborem scientiae" homo quoad propriam prudentiam per "serpentem" sensuale et proprium hominis, quod in se est amor sui et fastus propriae intelligentiae, ita diabolus et satanas; per "esum ex arbore scientiae," appropriatio boni et veri, quod haec non a Domino et inde Domini sint, sed quod ab homine et inde hominis. Et quia bonum et verum sunt ipsa Divina apud hominem, per bonum enim intelligitur omne amoris, et per verum omne sapientiae, ideo si homo vindicat sibi illa ut sua, non potest aliter credere quam quod sit sicut Deus; quare dixit serpens, "Quo die comederitis de eo, aperientur oculi vestri, et eritis sicut Deus scientes bonum et malum (Genes. iii. 5);