3241. De spiritibus Lunae ita dictis
Spiritus veniebant supra caput meum, et cum loquerentur solum tonabant, quiddam vocis seu loquelae demittebatur e medio, sicut se aperiret quid, ut solet dum fulgura e nubibus demittuntur: apparuit sicut ingens multitudo spirituum supra me, [ego] cogitans quoo alicujus telluris essent, nondum cogniti {a}, at spiritus nostrae {1} telluris crasse simpliciores eos jugiter irridebant, quod miratus, quia intercipiebant cogitationes [de eo], unde et quinam spiritus; isti spiritus tunc demissi in profundum ne impedirent, usque alii non potuerunt se retinere, quin similiter fere eos illuderent. @1 in ms. nostri in nostrae emendatum$ @a sic tellus hic ut alibi masculine dicitur; vide autem annotationem ad nostrae$