Quod supplicationes bonorum audiantur in coelo, ut clamores, et malorum in inferno
Factum quondam cum loquutus sum cum quodam spiritu, et volui solum per affectionem amoris id significare, dixit ille, quod audiret me loquentem multa, sed dixi quod non cogitaverim nec vocem emiserim, seu aliquam ideam habuerim, dixit quod loquutus sim multa, de illa re, et quod audiverit sonore illa, expressis vocibus; postea cum misi manum ad tempora mulciendi causa, dictum e coelo, quod etiam illud auditum sit in coelo ut loquela secundum omnem affectionem quae mihi inerat tunc, hoc dein iteratum alio modo, et confirmatum, causa erat, quia in tertio coelo non cogitent ac loquantur per ideas aut per ideas factas voces seu per formas idearum defluentes in voces, sed quod in tertio coelo loquantur per affectiones, inexpressibili modo, et hoc sonore: instructus sum inde quod affectiones hominis boni audiantur omnes in coelo, et si ardentes sunt sicut clamores: hoc quoque testatum est prius per id, quod mihi dictum, quod tacita cogitatio, cum ex bono et vero, plus audiatur in coelo ut loquela sonora, quam cogitatio alte loquens.
