--In sequente Capite LXIII: agitur de pugna Domini cum infernis, et illorum subjugatione, ubi haec: Quis hic venit ex Edom, conspersus vestes ex Bozra, hic honorabilis in vestitu suo, incedens in multitudine roboris sui. Ego qui loquor in justitia, magnus ad salvandum, quare rubicundus quoad vestem tuam, et vestes tuae sicut calcantis in torculari; torcular calcavi solus, et de populis non vir mecum, propterea calcavi eos in ira mea, et conculcavi eos in excandescentia mea, unde sparsa est victoria eorum super vestes meas, et omne vestimentum meum pollui, nam dies vindictae in corde meo, et annus redemtorum, meorum venerat. Circumspexeram, sed non auxilians, et obstupui, sed non suffulciens, ideo salutem praestitit mihi brachium meum, atque conculcavi populos in ira mea, et descendere feci in terram victoriam eorum; dixit, certe populus meus illi, ideo factus est illis in Salvatorem; in omni angustia eorum Ipsi angustia, et angelus facierum Ipsius liberavit eos, ob amorem suum et indulgentiam suam redemit eos, et assumsit eos, et portavit eos omnibus diebus aeternitatis, Esaj: LXIII: 1 ad 9. --Supplicatio fidelium ad Dominum, tunc ut liberentur ab infernis, a vers: 15 ad 19, ubi haec: Prospice e coelis, et vide, ex habitaculo sanctitatis [tuae] et decoris tui, ubi zelus tuus, et virtutes tuae, commotio viscerum tuorum et miserationes tuae erga me se continuerunt; Tu namque Pater noster, Abraham non cognoscit nos et Israel non agnoscit nos, Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster, a saeculo nomen tuum; quare errare facies nos a viis tuis, indurabis cor nostrum, ut non sit timor tui, revertere propter servos tuos, parum abest, quin possederint populum sanctitatis tuae, hostes nostri conculcarunt sanctuarium tuum, utinam rumperes coelos et descenderes, coram Te montes diffluerent, Esaj: LXIII: 15 ad 19. --Lamentatio fidelium quod Ecclesia vastata sit, et supplicatio ut auxilium ferat, Esaj: LXIV: 1 ad 11, ubi aliqua, quae inde possunt desumi. --Responsum Domini ad supplicationem illorum, Esaj: LXV: ubi primum de malis qui non coluerunt Deum, sed abiverunt ad cultum aliorum deorum, a vers: 1 ad 15, et postea de restitutione Ecclesiae novae quae per Hierosolymam intelligitur, et de beato ejus statu, a versu 17 ad 25, ubi haec: Ecce Ego creans coelos novos et terram novam, ideo non commemorabuntur priora, sed laetamini et exultate quae Ego creans, ecce Ego creaturus Hierosolymam exultationem, et populum ejus laetitiam; non laborabunt in vanum, et non generabunt in terrorem, nam semen benedictorum Jehovae illi: lupus et agnus pascent simul, et leo sicut bos comedet paleam, non malum facient, nec perdent in toto monte sanctitatis, Es: LXV: 17 ad 25.