257. Quod Verbum nec intelligatur nisi per Doctrinam ex Verbo. Quod doctrina ecclesiae erit ex Verbo (n. 3464, 5402, 6832, 10763, 10765). Quod Verbum absque doctrina non intelligatur (n. 9025, 9409, 9424, 9430, 10324, 10431, 10582). Quod vera doctrina sit lucerna illis qui legunt Verbum (n. 10401(? 10400)). Quod genuina doctrina erit ab illis qui in illustratione sunt a Domino (n. 2510, 2516, 2519, 2424(? 9424), 10105). Quod Verbum per doctrinam ab illustrato factam intelligatur (n. 10324). Quod qui in illustratione sunt, ex Verbo sibi faciant doctrinam (n. 9382, 10659). Discrimen inter illos qui docent et discunt ex doctrina ecclesiae, et inter illos qui ex solo sensu litterae, quale (n. 9025). Quod qui in sensu litterae absque doctrina sunt, in nullum intellectum veniant de veris Divinis (n. 9409, 9410, 10582). Quod in plures errores cadant (n. 10431). Quod qui in affectione veri propter verum sunt, cum adulti fiunt, et ex suo intellectu videre possunt, non simpliciter maneant in doctrinalibus suae ecclesiae; sed quod scrutentur num vera sint ex Verbo (n. 5402, 5432, 6047). Quod alioqui foret cuivis verum ex alio, et ex natali solo, sive natus Judaeus sive Graecus (n. 6047). Quod usque quae fidei facta sunt ex sensu litterali Verbi non exstinguenda sint, nisi post plenam intuitionem (n. 9039). Quod vera doctrina ecclesiae sit doctrina charitatis et fidei (n. 2417, 4766, 10763, 10765(? 10764)). Quod doctrina fidei non faciat ecclesiam, sed vita fidei quae est charitatis (n. 809, 1798, 1799, 1834, 4468, 4677(? 4672), 4766, 5826, 6637). Quod doctrinalia nihil sint, nisi vivatur secundum illa (n. 1515, 2049, 2116). Quod hodie in ecclesiis doctrina fidei sit, et non charitatis; et quod doctrina charitatis rejecta sit in scientiam, quae vocatur theologia moralis (n. 2417). Quod ecclesia esset una, si agnoscerentur pro hominibus ecclesiae ex vita, ita ex charitate (n. 1285, 1316, 2982, 3267, 3445, 3451, 3452). Quantum valet doctrina charitatis prae doctrina fidei separatae a charitate (n. 4844). Quod in ignorantia de caelestibus sint qui non sciunt aliquid de charitate (n. 2435). Qui modo habent doctrinam fidei et non simul charitatis, in quot errores labuntur (n. 2383(? 2388), 2417, 3146, 3325, 3412, 3413, 3416. 3773, 4672, 4730, 4783, 4925, 5351, 7623-7677(? 7627), 7752-7762, 7790, 8094, 8313, 8530, 8765, 9186, 9224, 10555). Quod illi qui solum in doctrina fidei sunt, et non in vita fidei, quae est charitas, olim dicti fuerint praeputiati seu Philisthaei (n. 3412, 3413, 8093). Quod apud antiquos fuerit doctrina amoris in Dominum et charitatis erga proximum, et quod doctrina fidei inserviverit ei (n. 2417, 3419, 4044, 4955). Quod doctrina per illustratum facta postea per rationalia confirmari possit, et quod sic plenius intelligatur, et quod corroboretur (n. 2553, 2719, 2720, 3052, 3310, 6047: plura de hac re videantur supra, n. 51). Quod illi qui in fide separata a charitate sunt, velint ut doctrinalia ecclesiae simpliciter credantur absque aliqua intuitione rationali (n. 3394). Quod confirmare dogma non sapientis sit, sed videre num verum sit antequam confirmatur; et quod hoc fiat apud illos qui in illustratione sunt (n. 1017, 4741, 7012, 7680, 7950). Quod lux confirmationis sit lux naturalis, non spiritualis, dabilis etiam apud malos (n. 8780). Quod omnia etiam falsa confirmari possint, usque ut appareant sicut vera (n. 2482(? 2480), 2490, 5033, 6865, 8521).